Obsługa, Programowanie i Budowa Maszyn Numerycznych
Skoro stół ma rowki teowe to do mocowania potrzebne są śruby teowe lub nakrętki teowe.rkowalski pisze:Tom01 a Ty jak mocujesz imadło do stołu? Nakretki T'owe?
Punktował. Możesz spróbować kolego radełkować (namoletować) tę powierzchnię czopa, tylko dość grubym, prostym(lepiej niż krzyżowym) wzorem radełka (skok ~0,8-1mm), by "podnieść" wymiar. Często daje to dobry wynik. Moletowany czop ciężko dokładnie zmierzyć, ale nie ma się co martwić, bo wciskane łożysko samo "ugniecie" sobie wymiar, ponieważ są bruzdy.Jawojt pisze:Co prawda potem ratował się punktując /nakłuwając (nie znam fachowej nazwy) powierzchnię czopa ale łożysko 6205 na czop wrzeciona wsuwa się luźno /przesuwa się pod swoim ciężarem
Taka wada nie dyskwalifikuje - możliwość ew. naprawy - j/wJawojt pisze:>czy taki stan dyskwalifikuje wrzeciono i trzeba je wymienić czy jest jakiś sposób skutecznej naprawy?
>czy bicie wrzeciona pomierzone na trzpieniu MK2 o wartości około 0,15 mm spowodowane jest powyższą wadą?
Radełkowanie doprowadzi do "podniesienia" wymiaru więc łożysko będzie osadzone ciaśniej natomiast w jakiś sposób je osadzać by było centryczne, podobny problem wystąpi też przy klejeniu.RomanJ4 pisze:Moletowany czop ciężko dokładnie zmierzyć, ale nie ma się co martwić, bo wciskane łożysko samo "ugniecie" sobie wymiar, ponieważ są bruzdy.
Czy chromować można tylko wybrane powierzchnie /np. wybrany czop/ i czy grubość powstałej warstwy jest równomierna ? Jeżeli tak to może to byłby też dobry sposób na luźną tuleję wrzecionową.Można też chromować te powierzchnię chromem technicznym (miedziowanie może być za miękkie)
Dla średnic czopów we wrzecionie WS-15 jest to od +5 do -4 µm ale pisze w DTR, że przy demontażu /wybijaniu/ wrzeciona z tulei wrzeciono wychodzi z łożyskami czyli łożysko powinno mieć ciaśniejsze pasowanie na czopie /a może się mylę/. Dzięki za DTR niestety nie ma w niej wymiarów więc szukam jakiejś pełniejszej dokumentacji. Przekopałem internet ale niestety wszędzie jest ta z 1958 roku. Myślałem, że ktoś może udostępnić rysunek /bądź dokumentację/ tulei tak jak kolega AmosS rysunek wrzeciona w wątku -" Wiertarka ws-15 jak mocować frezy"Pasowanie j5 ma różne wartości dla różnych średnic, patrz tabela poniżej
Dwie setki to niewiele jeśli chodzi o centryczność, te metody z powodzeniem stosowane są (były) do o wiele poważniejszych niż wiertarka maszyn, więc nie widzę przeszkód.Jawojt pisze:Radełkowanie doprowadzi do "podniesienia" wymiaru więc łożysko będzie osadzone ciaśniej natomiast w jakiś sposób je osadzać by było centryczne, podobny problem wystąpi też przy klejeniu.
Powierzchnie których nie chcemy chromować pokrywa się warstwą izolacyjną.Jawojt pisze:Czy chromować można tylko wybrane powierzchnie /np. wybrany czop/ i czy grubość powstałej warstwy jest równomierna ?
Te ~0,03-0,04mm bicia sobie daruj, to wiertarka a nie szlifierka(nawet w inspekcji DTR 0,03mm masz jako dopuszczalne). To, że leżą po tej samej stronie wałka, choć nie w jednej linii wcale nie musi oznaczać, że wrzeciono jest skrzywione. Równie dobrze może wynikać z lekkiej niewspółosiowości powierzchni zewnętrznej C i stożka wewnętrznego Morse'a. Zresztą, ważne jest by była prosta część miedzy łożyskami, a część wielowypustowa nie musi być tak idealnie współosiowa, bo zawsze jakiś luz w zabieraku (cz. 23 rys. str. 24 DTR) istnieje.Jawojt pisze:Wyniki przedstawiają się tak:
A-0, B=0,03 C=0,03 D=0,15 E=0,14 F=0,03 G=0,04 H=0,06
przy czym maksymalne i minimalne wartości nie leżą w jednej linii wzdłuż wrzeciona ale nieregularnie na tej samej połówce obwodu.
Nie bardzo wiem jak zinterpretować te wyniki, myślę że część wrzeciona z wielowypustem może być skrzywiona
Na pewno dało by to dokładniejszy obraz bicia dolnego czopa łożyska do osi obrotu wrzeciona i gniazda Morse'a(a o nie przecież chodzi), i wyeliminowało wpływ na ten obraz ewentualnej krzywizny wolnego "ogona" z wielowypustem.Jawojt pisze:Lepiej byłoby nabić łożysko górne 6204 i próbować go złapać w okular ale mam prostą tokarkę i nie posiadam okularu. Muszę coś wymyślić
widziałem już okular wykonany z aluminiowej płyty z dopasowanym trochę większej średnicy trójkątnym wycięciem na wałek na odpowiedniej wysokości. Do pomiarów wystarczy, bo i tak czop łożyska będzie leżeć siłą ciążenia podparty na 2 punktach jak na pryzmie, a obracać i tak trzeba powoli...Jawojt pisze:Muszę coś wymyśleć
o tym nie pomyślałem. Pewnie dlatego, że "woziłem" stopę uchwytu magnetycznego na suporcie. Jutro coś zmajstruję i pomierzę bicie. Z tym losowym rozkładem to chyba nie do końca powiedziałem prawdę bo po sprawdzeniu rozkład max wygląda następująco :RomanJ4 pisze:Od biedy to by nawet wystarczył wystający z imaka szybkomocującego (regulacja wysokości) długi trzonek noża z małym trójkątnym wybraniem by wałek nie uciekał..
Czyli luz może powiększy się o około 0,15 mm /a może połowę z tego/. Czy radełkowaniem podniosę o tyle wymiar przy średnicy czopa 25 mm czy trzeba zastosować inną metodę ?RomanJ4 pisze:I tu jest problem, bo tę należałoby najpierw przeszlifować czy stoczyć by wyrównać bicie w stosunku do osi, a potem dopiero naprawić wymiar pod łożysko.
raczej dwa razy tyle jeśli z jednej strony bije 0,15Jawojt pisze: luz może powiększy się o około 0,15 mm /a może połowę z tego/.
To zależy od plastyczności materiału, siły docisku i ostrości (kształtu) radełkaJawojt pisze:Czy radełkowaniem podniosę o tyle wymiar przy średnicy czopa 25 mm czy trzeba zastosować inną metodę ?
