Frezarko-wiertarka ZX7016 ''ZOSIA''

Co do PRL do się trochę nie zgodzę polskie obrabiarki w latach 70 podbijały nawet Amerykę nawet w zakładach mechanicznych NASA pracowały ,ale fakt największą ich bolączką było uszczelnienie i wycieki oleju ale wystarczyło wywalić polski sznur łojowy i założyć zachodni simering ,Mam jedną tokarkę jotes tss 150 no cholerstwo nie do popsucia i mimo że ma swoje lata toczy lepiej niże te dwie nowe ,choć włącznik posuwu bym wymienił na te nowe .

Wszyscy walczymy z hałasem powstającym w różnych miejscach ZX7016. Chciałem się podzielić sposobem uciszenia rękojeści pokręteł przesuwu stołu (rączki z tworzywa sztucznego przy kółkach). Te elementy łatwo wpadają w drgania, co jest dosyć denerwujące. Powodem jest szczelina pomiędzy metalową osią a rękojeścią. Różnica wymiarów to około 1 mm. Otóż można owinąć taką oś taśmą PTFE (teflonową) o grubości 0,1 mm, którą stosuje się do uszczelniania gwintów w połączeniach gazowych (także sprężonego powietrza). Można ją kupić na stoisku instalacyjnym na przykład w RELOY MERLIN. Należy zacząć nawijanie od łba śruby, stanowiącej oś, w lewo, kontrolując grubość tworzonej warstwy, na przykład suwmiarką. Na koniec owijamy gwint tylko jedną warstwą lub nawet niepełną, tylko tyle, aby gwint po wkręceniu przytrzymał koniec taśmy. Z tego powodu ważny jest kierunek nawijania, gdyż inaczej podczas wkręcania śruby w koło pokrętła, taśma nie wejdzie do gwintu. Przed wkręceniem dobrze jest jeszcze nałożyć na tę oś, pomiędzy koło a rękojeść, małą uszczelkę z kryngielitu o średnicy wewnętrznej 9 mm (do kupienia też na stoisku instalacyjnym).
W ZX7016 są trzy małe smarowniczki w pobliżu pokręteł przesuwu stołu. Chciałbym polecić zgrabną smarownicę, która się doskonale nadaje do ich napełniania. Jest to smarownica firmy OREGON, która jest przewidziana przede wszystkim do smarowania prowadnic łańcucha tnącego w pilarkach. Jest to solidny wyrób niemiecki. Przy okazji można też kupić w tej firmie angielski smar, pakowany w małe opakowania, właśnie do tej smarownicy. Wszystko dobre i niedrogo, tak jak ich rewelacyjne łańcuchy do pilarek.

A nie łatwiej uciszyć pokrętła cienką podkładką sprężynową zamkniętą?

Dokładnie prościej i na pewno taniej ,widziałem też 2 podkładki a miedzy nimi sprężynkę takie 5-6 zwoi .

Na pewno sposobów może być wiele. Jeżeli ktoś ma akurat podkładki, powiedzmy DIN 137A, to je zastosuje. Ja zastosowałem to, co miałem pod ręką, sprawdziłem, że dobrze działa i podzieliłem się tą informacją. Trudno dyskutować o koszcie kawałka taśmy teflonowej.

Każdy sposób jest dobry jeśli działa

Taśma teflonowa w tym zastosowaniu to nawet nie "amatorszczyzna "

Dodane 1 minuta 55 sekundy:
to raczej na rosyjskie youtabe jak z byle czego zrobić coś . Z całym szacunkiem dla kolegi

@StanisławKozdurkiewicz dobry patent na luz osiowy. Ktokolwiek naprawiał coś w hydraulice ma taką taśmę w domu. Taśma dodatkowo ze względu na teflon powinna mieć świetny poślizg.

tristar0 pisze:Taśma teflonowa w tym zastosowaniu to nawet nie "amatorszczyzna "

Krytykować łatwo, ale nie widzę tu konstruktywnej krytyki. Stanisław opisał usuwanie luzu wzdłużnego i osiowego korbki, a więc podkładkę pod taśmę. Jaki jest twój patent? (Od razu mówię, że przy całym ogromie hałasów z pasów ja korbek nie słyszę).

tristar0 pisze:ale jak już będziesz kupować nowe to kup takie z początkiem XPZ nie ślizgają się już to sprawdziłem w wielu maszynach i są o niebo lepsze .Poza tym często hałasuje sama obudowa ( osłona ) pasków .

Pasek typu XPZ/SPZ jest za wąski i nie klinuje się. Musi być pasek A13, jeśli zębaty to X13/AX13 ale nie ma w sprzedaży odpowiedniej długości (590 najkrótszy).

Przyznaję, że zastosowanie taśmy teflonowej nie jest rozwiązaniem eleganckim. Traktuję je jako tymczasowe, ale ma ono pewne zalety. Podkładka sprężysta to rozwiązanie bardziej „maszynowe”. Trzeba jednak pamiętać, że podkładek według DIN 137A lub B, które tu by się dobrze nadawały nie kupuje się w sklepie za rogiem a sprowadzanie trzech takich podkładek po 5 groszy przez Internet to trochę wyrzucanie pieniędzy. Podkładka taka zapobiega drganiom, ale nie usuwa wszystkich problemów. Ponieważ w dalszym ciągu występuje luz pomiędzy uchwytem a osią rękojeści. Ma się uczucie braku precyzji w czasie kręcenia kołem ręcznym. Taśma teflonowa wypełnia tą przestrzeń i zapewnia dobry poślizg. Docelowo mam zamiar zastosować inne rozwiązanie jak na przykład metalowe rękojeści obrotowe podobne do DIN 98. Taką rękojeść zastosowałem z powodzeniem przy pokrętle śruby dociskowej docisku tylnego w małej, bardzo sympatycznej strugnicy stolarskiej rodem z PRL, w której zastosowano śruby z gwintem metrycznym, co powoduje, że trzeba wykonywać bardzo dużo obrotów. Korbka to ułatwia. Pokazuję to na zdjęciu. Przy okazji mogę zarekomendować trak zwany Stevenson’s Collet Block, który bardzo ułatwia obróbkę prętów. Demonstrowałem go w moim opracowaniu, do którego link jest w poście #1299 na stronie 130. Dzięki niemu mogłem bez trudu nagwintować widoczny na zdjęciu pręt ze stali nierdzewnej i podfrezować go pod mocowanie rękojeści. Oczywiście przy modernizacji trzeba zachować umiar. Na pewno nie zastosuję dobrych, niemieckich kół ręcznych całych ze stali nierdzewnej, gdyż takie trzy kosztują prawie tyle co cała „Zosia”. Na razie pilniejsze jest uporanie się z innymi problemami, jakie stwarza stół tej maszyny. Jeżeli uda mi się je wyeliminować nie omieszkam podzielić się swymi doświadczeniami.

StanisławKozdurkiewicz pisze: ↑

14 gru 2020, 18:55

Docelowo mam zamiar zastosować inne rozwiązanie jak na przykład metalowe rękojeści obrotowe podobne do DIN 98.

Też mam w planach wytoczyć sobie metalowe rękojeści, pracujące na dopasowanej bez zbędnych luzów osi. Plastikowe pękające koła już wymieniłem na metalowe, własnoręcznie wytoczone.
Odnośnie drgań już pisałem. Zastosowanie falownika, masywnego stołu, kolumny z tulei grubej na 10mm oraz wywalenie dwóch pasków i środkowego koła pasowego, a w zamian wstawienie jednego, długiego na ok 100 cm zębatego paska klinowego, rozwiązała 99% problemów z hałasem i drganiami.